Δώδεκα μικρογραφίες πλοίων του αγώνα του 1821 με αγάπη, μεράκι και την ιδιαίτερη λεπτομερειακή τεχνοτροπία του Π. Μαστραντώνη, βασισμένες στις έγχρωμες υδατογραφίες του Υδραίου αντιναυάρχου Αντωνίου Ε. Κριεζή.
«ΤΙΜΟΛΕΩΝ» 1813
Η φρεγάτα «ΤΙΜΟΛΕΩΝ», ιδιοκτησίας Ιωάννη Ορλάνδου και Λάζαρου Πινότση – Εναυπηγήθη το 1813, Οκτώβριον εκ ξύλου δρυός.
«ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ» 1817
Υδραϊκό μπρίκι (πάρων) χωρητικότητος 420 τόνων με 12 πυροβόλα, ανήκον εις τον Α. Γ. Κριεζή.
«ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ» 1809
Υδραϊκή πολάκα, 450 τόνων με 14 πυροβόλα – Πλοιοκτήτης Ανδρέας (Βώκος) Μιαούλης.
«ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ» 1811
Υδραϊκό Μπρίκι (ή Πάρων) 260 τόννων με 14 πυροβόλα – Πλοιοκτήτης Γεώργιος Κριεζής.
«ΜΑΤΘΙΛΔΗ»
Ελληνική Σκούνα (με σταυρώσεις) – Με 10 Πυροβόλα και Πλοίαρχο τον Σ. Σαχτούρη.
«ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Α΄» 1818
Πάρων(Βρίκιον-Μπρίκι) ιδιοκτησία Οικογένειας Δ. Τσαμαδού έναυπηγήθη εις Βενετίαν το 1818 έτος. Κατά τη διάρκεια του Αγώνα μετονομάστηκε σε «ΑΡΗΣ» έως το 1833.
«ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ» 1816
Υδραϊκό Μπρίκι ιδιοκτησίας Οικογενείας Βούλγαρη, χωρητικότητας 400 τόνων με 12 πυροβόλα.
«ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΥΔΡΑΣ»
Υδραϊκή Γαλιότα, ιδιοκτησίας Δ.Παπαμανώλη και Γ. Κριεζή.
«ΡΟΖΑΛΙΑ» 1790
Πρώιμη Υδραϊκή Πολάκα με 4 πυροβόλα – Ιδιοκτήτες οικογένεια Κριεζή, τέκνα Παπαντώνη και Γ.Δ. Παπαμανώλης.
«ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ» 1810
Υδραϊκή Πολάκα 380 ΤΟΝΝΩΝ με 12 πυροβόλα – Πλοιοκτήτης Γεώργιος Α. Κριεζής. Ναυπηγηθείσα εις Ύδρα 1810 με 68 άνδρες πλήρωμα.
«ΗΡΑΚΛΗΣ»
Υδραϊκή Πολάκα 450 τόνων με 16 πυροβόλα, ανήκουσα εις τον Κυριάκον Σκούρτη.
«ΑΘΗΝΑ»
Μπρίκι (Πάρων), ιδιοκτησίας Ανδρέα Βώκου (Μιαούλη).
Σχετικά με τις Σημαίες των πλοίων
Οι Έλληνες με τα Εμπορικά πλοία τους, ταξιδεύουν με την Ραγιάδικη κυρίως σημαία ως Οθωμανοί υπήκοοι. Είναι κόκκινη με μία μπλέ οριζόντια ζώνη εις το μέσον, αλλά υπάρχουν και παραλλαγές. Αυτή η σημαία είναι αρκετή για να προστατεύει τα πλοία τους στα τουρκικά νερά.
Επίσης χρησιμοποιούν την Γαλλική και Αγγλική σημαία όπου αυτή τους εξυπηρετεί. Η Οθωμανική κυβέρνηση, έτσι και αλλιώς, ενθαρρύνει τους Έλληνες υπηκόους της, αφού από μόνης της δεν μπορεί να αναπτύξει με ιδιαίτερη επιτυχία Εμπορική Ναυτιλία.
Άλλωστε από τα κέρδη των Ελλήνων, έχει να λαμβάνει μεγάλη μερίδα σε φόρους. Όμως μετά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1769-1774, με τη συνθήκη του Κιουτσούκ-Καιναρτζή, παίρνουν πλέον το δικαίωμα να φέρουν την Ρωσική σημαία που τους παρέχει ασφάλεια στα ταξίδια τους και στα λιμάνια του Εύξεινου πόντου, από όπου κυρίως φορτώνουν σιτηρά, με τα οποία τροφοδοτούν τα λιμάνια της Γαλλίας και Ισπανίας κατά τον αποκλεισμό τους από τον Αγγλικό στόλο. Ήταν μία εκπληκτική ώθηση στην ανάπτυξη του εμπορικού στόλου.
Με την έναρξη του Αγώνος βλέπουμε με υπερηφάνεια να σηκώνουν το κάθε νησί τη δική του αγωνιστική σημαία, στα κατάρτια των πλοίων του.